Είναι λίγο περίεργο που γράφω μια τέτοια ανάρτηση , γιατί όπως οι κοντινοί μου άνθρωποι γνωρίζουν , αυτή την περίοδο εδώ και πολλά χρόνια πέφτω σε βαριά κατάθλιψη. Well … Έρχονται τα Χριστούγεννα . Τα πάντα έξω είναι στολισμένα και όμορφα . Το αγαπημένο μου κόκκινο πήρε πάλι τα πάνω του , και τόσοι οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας, όσο και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα είναι γεμάτα κόσμο .
Μέχρι εδώ είναι ένα κομμάτι ανάρτησης , που θα μπορούσε να μπεί σχεδόν αυτούσιο σε σχολιασμό οποιασδήποτε χρονιάς . Αυτό που με στεναχωρεί όμως είναι πως οι άνθρωποι , δεν χαμογελούν . Κυκλοφορούν παντού σκεπτικοί και σκυθρωποί . Καταλαβαίνω βέβαια ότι τα πολιτικοοικονομικά τεκταινόμενα του τόπου μας , είναι κάτι παρά πάνω από δύσκολα , αλλά προσωπικά διαφωνώ με την απαισιόδοξη προσέγγιση οποιουδήποτε γεγονότος .
Είναι δεδομένο ότι ως νέος παίρνω τα πράγματα πιο ελαφριά . Μπορώ όμως με κάθε βεβαιότητα να δηλώσω ότι όχι , δεν ισχύει για μένα αυτός ο κανόνας . Η σκέψη είναι η εξής …. Οποιονδήποτε πόλεμο τον κερδίζουμε ευκολότερα με ένα μεγάλο χαμόγελο . Αυτό είναι μια αντικειμενική αλήθεια . Όταν είμαστε χαμογελαστοί μπορούμε να δούμε τα όμορφα πράγματα ου μας συμβαίνουν ή που υπάρχουν γύρω μας . Τα πράγματα που αξίζουν το χαμόγελό μας .
Εμένα όταν είμαι πεσμένος ψυχολογικά και η αισιοδοξία μου αρχίζει να με εγκαταλείπει , αυτό που κάνω είναι να βλέπω τα αγαπημένα μου άτομα . Τους αγγέλους που φωτίζουν τη ζωή μου , και που χωρίς αυτούς , δεν θα ήμουν αυτός που είμαι . Ναι ! Η ζωή είναι όμορφη και υπάρχουν αμέτρητα πράγματα που το φωνάζουν . Χρειάζεται μόνο να βγάλουμε τις ωτοασπίδες .
Ακόμα και ένα ζαχαρωτό από το περίπτερο μπορεί να μας κάνει χαρούμενους , ή ένα Σ αγαπώ , στους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας . Πολλά είπα όμως . Αγαπημένε αναγνώστη … Χαμογέλα , φόρεσε κάτι κόκκινο , αγόρασε ζαχαρωτά και πες σε αγαπώ σε όσους το αξίζουν . Αυτό δεν θα σου λύσει τα προβλήματα , θα σε κάνει όμως να τα δεις με πιο θετικό τρόπο .
