Στο Γιάννη για να ταξιδεύει, να δοκιμάζει, να γεύεται, να χαίρεται.. Φιλικά Μαρία Τζίτζη 11.1.11 αυτό γράφει στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου που της ζήτησα να μου υπογράψει. Ήταν η μέρα που τελείωσα το Σκοτεινό κελάρι που με συντρόφεψε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου.
Αγαπώ ιδιαίτερα τα βιβλία. Λατρεύω όμως αυτά τα οποία μπορούν να με μεταφέρουν στον δικό τους κόσμο. Ένα από τα βιβλία αυτά είναι και το σκοτεινό κελάρι, του οποίου οι καλογραμμένες σελίδες μπορούν με κινηματογραφικό τρόπο να με πάνε εκεί που η πένα ορίζει. Σύνθετη πλοκή χωρίς να κουράζει, ανατροπές που σε κάνουν να ανατριχιάζεις και λόγος που ρέει σαν το κρασί, το οποίο είναι και το φόντο στο οποίο εξελίσσεται η ευρηματική αυτή ιστορία.
Στις σελίδες του ισορροπούν άψογα οι έννοιες θρίλερ, αστυνομικό, οινικό, περιπετειώδες , μυστηριώδες. Με μια λέξη… Ξεχωριστό. Διαβάζοντας τις λέξεις μου, φαίνονται μάλλον υποκειμενικές. Εδώ έρχεται να μιλήσει όμως η διάκριση.
Όταν πήρα το βιβλίο στα χέρια μου, είχε περιμετρικά μία λωρίδα που έγραφε ‘’Βραβείο πανελλήνιας ένωσης λογοτεχνών 2009’’
Σήμερα 7.03.12 ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό μου που έγραφε πως το σκοτεινό κελάρι πήρε το δεύτερο βραβείο Gourmand Awards σε λογοτεχνική κατηγορία γραφής για το κρασί στο Παρίσι. Κάποιες φορές το ίδιο το έργο εκφράζεται πιο δυνατά από κάθε κριτική. Σε μία Ελλάδα που η ξένη λογοτεχνία βασιλεύει, προτείνω να επιλέξετε κάτι διαφορετικό.
Το Σκοτεινό κελάρι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τσουκάτου.
