New Mail

Σήμερα το πρωί μόλις άνοιξα το PC μου , διάβασα ένα αρκετά ενδιαφέρον Mail που με έκανε να θυμηθώ πολλά πράγματα εν όψει Χριστουγέννων

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα “νησί” όπου ζούσαν η
Ευτυχία,η Λύπη,η Γνώση,η Αγάπη.ο Πλούτος,η Αλαζονία και “άλλοι”.
Μία μέρα έμαθαν οτι το νησί θα βούλιαζε και όλοι πήγαν στις
“βάρκες” τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η ΑΓΑΠΗ ήταν η μόνη που έμεινε πίσω.΄Ηθελε να είναι εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή.΄Οταν το νησί άρχισε να βουλιάζει η ΑΓΑΠΗ ζήτησε βοήθεια. Βλέπει τον Πλούτο και του λέει: Μπορείς να με πάρεις μαζί σου;
Όχι,δεν μπορώ!΄Εχω χρυσάφι και ασήμι στη βάρκα μου και δεν έχω χώρο!
Δίπλα περνούσε η Αλαζονεία.
Σε παρακαλώ,βοήθησέ με! της είπε η ΑΓΑΠΗ.
Δεν μπορώ,είσαι βρεγμένη και θα μου λερώσεις την όμορφη βάρκα μου!
Τελευταία πέρασε η Ευτύχια.Αλλά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε άκουσε την ΑΓΑΠΗ να ζητάει βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μία φωνή από έναν ηλικιωμένο άντρα με γενειάδα που όμως η ΑΓΑΠΗ δεν γνώριζε:
Ελα εδώ, θα σε πάρω εγώ μαζί μου, της είπε.
Οταν έφτασαν στο απέναντι νησί ο ηλικιωμένος άντρας έφυγε βιαστικά και η ΑΓΑΠΗ δεν πρόλαβε να τον ευχαριστήσει.
Γνώση, ποιος με βοήθησε; ρώτητησε η ΑΓΑΠΗ
Ο Χρόνος! της απαντησέ η Γνώση.
Γιατί με βοήθησε ο Χρονος; ξαναρώτησε η ΑΓΑΠΗ
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και της είπε:
Μόνο ο Χρόνος, μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει στη ζωή η ΑΓΑΠΗ!