Κάνει κρύο και το αναμμένο τζάκι , πέραν του να με τυλίγει με τη θερμή αγκαλιά του, ομορφαίνει με μοναδικό τρόπο το χώρο και τις στιγμές μου. Μου αρέσει να κλείνω τα φώτα και να κάθομαι κοντά του και να περιεργάζομαι τη φλόγα. Παίζει πάνω στο ξύλο καθώς παίρνει τη σάρκα του και τη μετατρέπει σε στάχτη. Η μία φλόγα γλείφει την άλλη και όλες μαζί μπλέκονται σε έναν χορό σχεδόν ερωτικό. Θυμίζει κορμιά αγκαλιασμένα τα οποία λικνίζονται με πάθος σε ένα φλογερό ταγκό που μετατρέπεται σε πάλη μεταξύ αντίθετων δυνάμεων.
Πάντα ο χορός γοήτευε τους ανθρώπους και δεν είναι λίγες οι φορές που το πάθος και το συναίσθημα ξεχύνονται, ξεφεύγουν από τα όρια της μουσικής και των κανόνων. Αν και ο χορός βασίζεται σε κανόνες. Πολλές φορές το γοητευτικότερο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να τους σπάει ή τσαλακώνει. Αν αυτό προέρχεται από το πάθος των χορευτών, των κορμιών που μεθυσμένα πάλλονται στο ρυθμό, το αποτέλεσμα είναι πάντα εκρηκτικά μοναδικό.
Οι στενές φόρμες και τα αυστηρά βήματα, καλό είναι να παραμερίζονται όταν το συναίσθημα και η προσωπικότητα κυριαρχούν. Μια γλυκιά τρέλα, που καταλήγει στη μέθεξη της δημιουργίας.
Χαμογελώ. Πίνω μια γουλιά από το κρασί μου και κοιτώ τη φωτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου