Δημοκράτες-Τρομοκράτες

Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος αν πρέπει να είμαι θλιμμένος ή θυμωμένος. Τις μέρες αυτές φροντίζω να ενημερώνομαι για τια δηλώσεις των αγαπημένων μας πολιτικών. Όταν απευθύνονται στο λαό, ακούμε διαβεβαιώσεις που διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές τα λόγια είναι ‘’ εμπιστευτείτε μας και εμείς θα βάλουμε και βαζελίνη’’. Ακούγοντας προσεκτικά τα λόγια των πολιτικών προς τους πολιτικούς είναι μια απέραντη τρομοκρατία των πολιτικών αρχηγών προς τους ομοπαραταξιακούς τους συναδέλφους.
Ο Κος Παπανδρέου κάλεσε να τον λυπηθούμε ως λαός γιατί ο καημένος σήκωσε 2 χρόνια τώρα έναν σταυρό που δεν άξιζε και δεν του αναλογούσε. Και ερωτώ περιμένει να τον νοιώσουμε ως έναν από εμάς; Και να υποθέσω πώς η δήλωση ή ψηφίζετε ή φεύγετε είναι μια νέου τύπου έκφανση της δημοκρατίας, ε;

Αυτό με φέρνει στα λόγια του αγαπημένου Κυρίου Σαμαρά. Οι ψευτοεπαναστάτες όχι μόνο φεύγουν αλλά δεν θα ξανά είναι υποψήφιοι, γιατί αν η ΝΔ δεν δήξει τώρα συνοχή πότε θα δήξει γιατί πώς θα κυβερνήσει αύριο αν δεν υπάρχει συνοχή;

Ο δε κύριος Παπαδήμος ξεκαθάρισε ότι η ψήφιση της δανειακής σύμβασης είναι δεδομένη (κοινώς ότι η διαδικασία όχι μόνο δεν είναι διαφανής αλλά και ασήμαντη)

Κύριοι πολιτικοί αρχηγοί τώρα εκτός από το να τρομοκρατείτε τον κόσμο, τρομοκρατείτε και τους συναδέλφους σας; Θυμίζω ότι ο Παπαδόπουλος προτίμησε μια πιο δημοκρατική βιτρίνα. Το πρόβλημα του τόπου δεν είναι οι ευρωπαίοι εταίροι μας αλλά εσείς και η άθλια διαχείριση σας.

Ευχαριστώ.