Μοναξιά .. ένα συναίσθημα , τόσο οδυνηρό αλλά τόσο απαραίτητο . Αν δε νοιώθαμε μόνοι , δε θα αισθανόμασταν την ανάγκη να συνυπάρχουμε . Αυτή μου την ανάρτηση τη γράφω με αφορμή έναν σημαντικό άνθρωπο για μένα ο οποίος αισθάνεται έτσι. Βέβαια είναι παραπάνω από γνωστό ότι λίγο πολύ όλοι βιώνουμε στιγμές , που η σιωπή και το κενό που υπάρχει όταν δεν βρίσκεται κάποιος δίπλα μας , κάνουν ήχο τόσο εκκωφαντικό , που πνιγόμαστε στα βάθη του.
Είμαστε όμως πραγματικά μόνοι ? και πώς γίνεται να είμαστε μόνοι σε μια πόλοι που όλοι είναι μόνοι ? Αν και γενικά είμαι καταθλιπτικό άτομο , και το βάρος της μοναξιάς που επέλεξα να βρίσκομαι , με κουράζει τις περισσότερες φορές , Θα πω πως πραγματικά δεν είμαστε μόνοι . Όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που νομίζουμε.
Εκπλήσσομαι κάθε φορά από το γεγονός ότι το μήνυμα “είμαι κι εγώ εδώ” το λαμβάνω από τα πιο ανέλπιστα άτομα. Και πράγματι είναι εκεί και διατεθειμένα να μοιραστούν μαζί μου τη δική τους μοναξιά.
Φοβάμαι πως αν γράψω περισσότερα θα βαρύνω κι άλλο την ανάρτησή μου και δεν το θέλω .
Αγαπημένε άνθρωπε … η ανάρτηση είναι για σένα . Δεν είσαι μόνος . Ξέρω καλά πως έχεις ανθρώπους δίπλα σου . Πάρε ενέργεια από αυτούς και όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους ..
Στο υπόσχομαι .
3 σχόλια:
Η απουσία σου είναι το θέμα μου, όχι η μοναξιά. Ή ίσως που δεν έχω αυτό που θέλω. Άραγε να είσαι ακόμα αυτό που θέλω;
Δεν ξέρω τι θέλω, όπως δεν ήξερες κι εσύ. Καλό σου βράδυ.
ΥΓ:Δεν ξέρω αν είναι για μένα αυτό το post. Αλλά μου ταιριάζει ως ένα βαθμό.
Όλοι βιώνουμε την μοναξιά,είναι σε συνδυασμό με την ζωή μας,μην την αφήσεις όμως να σε νικήσει!Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτηση σου και με εκφράζει ιδιαίτερα.
Αν θές μπορείς να διαβάσεις το blog μας,θα χαρούμε πολύ!Καλή σου μέρα:)
anonime tha ithela na matho tin tautotita sou esto kai se privet epipedo .
αλλαζοντας euxaristo . eriks amia matis sto blog kai to brika endiaferon .
H suggekrimeni anartisi , den afora tin diki mou monaksia alla kapoiou allou anthropou .
Δημοσίευση σχολίου